Eindelijk was het dan zover, wij gingen een dagje naar het Venetië van het hoge Noorden: Giethoorn. Een dorp met 2620 inwoners, rond de 180 bruggen en water, veel water…

Giethoorn is bijzonder mooi, de oude kern heeft geen straten, maar vaarwegen met boogbruggen. De oorsprong van al deze vaarwegen ligt in de vervening.Het veen werd uit de bodem gehaald, om er -na het drogen- turf van te steken. Door de vervening ontstonden plassen en meren. Om de turf te vervoeren groef men vaarten en sloten. De huizen zijn als het ware op eilandjes gebouwd en zijn via de karakteristieke boogbruggetjes te bereiken.

Dagelijks varen er rond de 750 verhuur-bootjes door het dorp en over de plassen en meren. Tel hier de eigen bootjes bij op en je begrijpt dat het een drukte van jewelste is op het water. De onervaren kapiteins varen tegen elkaar, tegen de walkanten en gaan dan weer rustig verder. Heerlijk om hiernaar te kijken!

Je kunt een prachtige tocht maken door het Nationale park de Weerribben en Wieden, het grootste laagveenmoeras ( wetlands) van Noordwest-Europa. Dit is een echte aanrader. Je moet dan wel het bootje voor minimaal 2 uur huren.

Wij hadden een bootje met elektromotor, het zg. fluisterbootje, gehuurd bij de Bramen. Een heel rustige en prettige manier van varen. Een vaartocht die ik nooit zal vergeten, al is het alleen al om de jongeman die het bootje hielp afmeren na onze boottrip. Hij vond het niet nodig om mij (wankelend en wel) een hand te reiken, maar mij werd nadrukkelijk doch vriendelijk verzocht om via het middelste plankje uit te stappen, want – zo vertelde hij in geuren en kleuren- “vorig jaar had hij ook al een oude vrouw die in het water viel”

Alle foto’s staan op Flickr