Ik had er al een flinke wandeling opzitten in de Oostvaardersplassen en was bijna bij de auto toen deze Konik op de weg voor mij ging staan met de boodschap: tot hier en niet verder. Ik zag niets om me heen dus ben op een picknicktafel gaan staan en toen zag ik moeder met jong in het hoge gras lopen.


Ik bleef staan waar ik was en ze staken rustig het paadje over maar opeens hoorde ik een hoop herrie en daar kwam de Cavelarie aangestormd….

Het jonge gezin trok zich snel terug en de jonge hengsten konden even de energie kwijt




Ondertussen liep de kudde, die heel onrustig was, richting het hek. Ik begon te twijfelen, moest ik nou weer 6 km terug lopen of toch met het hart in de keel proberen er langs te lopen?? Veel ruimte was er niet, de 25 meter afstand-regel ging even niet op en ik mocht blij zijn als ik 1.5 meter haalde.
Rustig liep ik richting kudde en toen begonnen de wat grotere veulens ook te “knokken” heel schattig om te zien



Toch maar verstand op nul en lopen…ik keek nog 1 x om naar het schattige veulentje wat de drukte stond te bekijken…nog even en hij mag ook meedoen…