Het was weer zover, de Pieten streken neer in het Buitenmuseum in Enkhuizen en dat betekent feest voor groot en klein. Dit grote kind heeft weer volop genoten…
Pietendorp 2016
28 maandag nov 2016
Posted Een dagje op stap, Rond het IJsselmeer
in28 maandag nov 2016
Posted Een dagje op stap, Rond het IJsselmeer
inHet was weer zover, de Pieten streken neer in het Buitenmuseum in Enkhuizen en dat betekent feest voor groot en klein. Dit grote kind heeft weer volop genoten…
26 zaterdag nov 2016
Posted Natuurfotografie, Nederland op de foto, Rond het IJsselmeer
inTags
26 zaterdag nov 2016
Tags
24 donderdag nov 2016
Posted Aan de wandel, Natuurfotografie
inTags
Erop uit met camera in dit prachtige jaargetijde.
21 maandag nov 2016
Posted Borstkanker
inTags
angst, behandelingen, borstkanker, depressie, diagnose, jubilaris, kinderen, kleinkinderen, kleinzoons, kracht, medicijnen, november, spanning, vrouwen
Het is feest!! De vlag kan uit………ik ben een echte Jubilaris……..20 jaar!!
Deze maand is het 20 jaar geleden dat ik op 14 november 1996 de diagnose borstkanker te horen kreeg. Ik was 38 jaar, eindelijk hersteld van een depressie die begon op mijn 32e en het leven begon me weer toe te lachen.
Zware jaren volgden, met angst, spanning, zware behandelingen, ziekenhuisopnames en medicijnen. De gevolgen van de behandeling zijn ingrijpend en hebben flinke schade aangericht. Gelukkig is er voor veel een pilletje…
De laatste 20 jaar heeft me ook veel opgeleverd, ik heb ervaren hoeveel kracht er in mij schuilt, ik heb bijzondere vrouwen leren kennen en vriendschappen voor het leven gesloten. Zonder de kanker had ik dit allemaal moeten missen. Lotgenotencontact heeft mijn leven verrijkt, ik ben daar heel dankbaar voor.
Ik heb mijn kinderen volwassen zien worden, ik was bij hun huwelijk en nu ben ik oma van 2 prachtige kleinzoons. Ik heb meer gekregen dan ik had durven hopen, toen ik de diagnose kreeg…..
20 jaar geleden zei tante Maggy het al tegen mij in Liverpool “count your blessings Love”
Lieve Maggy, ik tel ze nog steeds…
18 vrijdag nov 2016
Posted Fotoclub Clack Click, Project High Key
inGisteravond was het weer clubavond. Voor deze avond was de opdracht Minimalisme. Ik vond het een lastige opdracht. En daarin was ik niet de enige, want de aangeleverde foto’s waren divers. Een enkele foto had -naar mijn gevoel- weinig met minimalisme te maken, zonder afbreuk te doen aan de foto zelf. Zo kan iedereen er anders over denken. Ik merk wel hoe moeilijk het is om kritiek te geven maar ook te ontvangen. Voor mj is minimalisme de kunst van het weglaten. Op het www kom ik prachtige foto’s tegen. Op Pinterest is ook heel veel te vinden over dit onderwerp. We hebben besloten dit onderwerp nog een keer terug te laten komen aan het einde van het seizoen.
Mijn eerste foto is gemaakt het het Skoar aan het Wad. Het is een foto uit de oude doos, maar ik vind dat deze foto wel aan de opdracht voldoet.
Over de tweede foto ben ik minder tevreden, maar bij het maken had ik wel deze opdracht in gedachte. Ik heb de foto ingestuurd met het idee om hier feedback over te krijgen.
Na wat gepraat en geprobeer kwamen we tot het onderstaande resultaat. De uitsnede is veranderd en in Lightroom heb ik wat stammetjes weggepoetst.
Ik had ook weer 2 foto’s aangeleverd voor mijn project High Key. Ik begin het steeds leuker te vinden. Deze twee foto’s zijn gemaakt in het Oostvaardersveld.
Na een discussie over “wat is mooier, kleur of zwart-wit” heb ik de foto’s nogmaal bewerkt. Deze heb ik in aparte albums geplaatst op Flickr.
18 vrijdag nov 2016
Posted Project High Key
inMijn project voor de fotoclub is dit jaar: Fotograferen in High Key. Over beide foto’s ben ik zeer tevreden. De scherpte is gebleven en de foto’s laten de mooie, zachte sfeer zien die ik zo mooi vind.
Op verzoek van Joke heb ik het aapje in zwart/wit omgezet. Dit leek haar een heel fraaie optie. Zelf vind ik de kleurvariant ook heel mooi, terwijl ik toch een echte zwart/wit fan ben.
Maar welke spreekt jou het meest aan? Laat het me weten, dat stel ik op prijs
18 vrijdag nov 2016
Tags
bewerkingen, blauwe schicht, boeken, high key, ijsvogeltjes, ISO, lichamen, perkament, project, Raw foto, snelheid, trap, vlakken, zachte sfeer
Afgelopen oktober was ik op vakantie, dus de foto’s had de club te goed. Deze maand was de opdracht: snelheid.
Voor mijn eerste foto ben ik naar Enkhuizen gefietst waar een ouderwetse kermis was. Ik had al bedacht wat voor foto ik wilde maken en het is me gelukt. Ik had geen statief bij me, dus voor mijn camera een steunpuntje gezocht
En dan lukt het om een ijsvogeltje te fotograferen die over het water scheert “de blauwe schicht” dus die foto mocht er ook bij
Dan mijn project voor dit jaar: Fotograferen in High Key. Over beide foto’s ben ik zeer tevreden. De scherpte is gebleven en de foto’s laten de mooie, zachte sfeer zien die ik zo mooi vind.
Dan hebben we een nieuw onderwerp en dat is leuk. Iedereen krijgt dezelfde RAW-foto en laat op de clubavond de bewerking zien. Ook nieuwsgierig naar de verschillende bewerkingen?? KLIK
Ook hadden we als opdracht: vlakken en lichamen. Ik kwam tot de volgende foto’s
Al met al weer een leuke serie, tenminste, dat vind ik …
08 dinsdag nov 2016
Posted Aan de wandel
inTags
camera, camouflagekleding, gans, groenling, IJsvogel, instellingen, oostvaardersveld, roeptoeteren, roeptoeters, roerdomp, roodborstje, statief, territorium, vis, vogelhutten, waterral, zwaan
Vanochtend gingen Joke en ik weer wandelen in het Oostvaardersveld. Tijdens onze wandeling gaan we ook altijd langs bij de 3 vogelhutten die op de route liggen. Het is altijd weer spannend of je iets leuks kunt spotten.
Het leuke van een vogelhut is dat je “in alle rust” vogels kunt kijken, zonder dat je ze stoort. Vaak kan je hier de wat schuwere vogels zien. Vanochtend hadden we bij de eerste hut pech. In camouflagekleding stonden daar 4 mannen, die hun territorium hadden afgebakend door de statieven midden in de hut te zetten en de tassen op de tafels te leggen. Het was duidelijk, we begaven ons op bezet gebied.
Soms krijg je handige tips van dit soort heren, zo wist iemand mij laatst te vertellen dat ik door het kijkgat moest kijken. Wat een openbaring!!
De heren waren behoorlijk aan het roeptoeteren. Ze beklaagden zich er luidkeels over dat ze in 2 1/2 uur tijd nog geen vogel hadden gezien. Met veel decibel werd het ongenoegen geuit. En schande, schande, bij de andere hut kwam de ijsvogel ook al niet meer. Wij keken eens naar de roeptoeters -ons keurden ze geen blik waardig- en vertrokken snel. We konden ze nog lang horen roeptoeteren.
Aan de wandel dus. En we kwamen veel liefs, leuks en moois tegen.
Onderweg nog wat gepraat met 2 mannen, die op zoek waren naar de wilde zwanen. Er schijnen er 7 te zijn in het Oostvaardersveld. Aan het eind van de wandeling waren we bij de hut waar het IJsvogeltje volgens de roeptoeters niet meer kwam. Maar na een paar minuten zat ie er al. Ik heb echt zo stom gedaan, totaal verkeerde instellingen van de camera, waardoor er bijna geen foto scherp is. En het ijsvogeltje deed zo zijn best met de hoevangikeenvis-demonstratie. Het was een feest om naar te kijken, keer op keer dook ie weer het water in. Er gaat heel wat vis in zo’n klein vogeltje!!
Ondertussen hadden we gezelschap gekregen van 2 mannen en 2 hondjes. We hoorden dat er bij hut 1 er vaak rond dit tijdstip een roerdomp zit. Nou, dat willen we graag zien natuurlijk. Een roerdomp zie je gewoon bijna nooit.
Eerlijk is eerlijk, zonder het geduld én de verrekijker van de mannen hadden we de roerdomp nooit gezien. Maar uiteindelijk zagen we deze vogel
als afscheidskadootje kwam er ook nog een waterral uit het riet……wat hebben we weer veel moois gezien maar je moet er wel wat voor willen doen….in een hut gaan staan te roepen dat je niets ziet, dat werkt niet, hoe groot je lens ook is….